Extracorporeal membrane oxygenation буюу ECMO нь артерийн цусан дахь хүчилтөрөгчийн хэмжээ хангалтгүй үед (уушгины өвчтэй, амьсгалын дутагдалтай өвчтөн) төхөөрөмж ашиглан зохиомлоор цусны хүчилтөрөгчийн хэмжээг хэвийн хэмжээнд хангах техникийн арга юм.
ECMO-г анх 1970-аад оны дундуур АНУ-д ARDS-н үед хэрэглэж байсан бөгөөд эхэн үед үр дүн муутай хүнд хэлбэрийн цус алдах зэрэг хүндрэлүүд их гарч байсан аж. Хожим техникийн чухал шийдлүүд гарч, олон судалгаа шинжилгээ хийгдэж боловсронгуй болсон.
ECMO нь шалтгааны эсрэг бус, түр зуурын эмчилгээний үр дүнтэй аргуудын нэг бөгөөд амьсгалын аппаратаас үүдэлтэй амьсгалын замын болон уушгины гэмтэл үүсгэх эрсдэлийг бууруулах давуу талтай.
ECMO төхөөрөмж нь үндсэндээ зүрх-уушгины машинтай төстэй бүтээгдсэн байдаг. Энэ нь цусны насос, oxygenator, хийн дэлгэц, дулаан солилцогч, даралтын модуль, Bladder Box гэх зэргээс бүрдэнэ.
Цусыг венийн судасны урсгалаас аппарат уруу явуулна. Антикоагуляци нь Bladder Box-д явагдах ба ихэвчлэн гепариныг шахуургаар шахдаг. Энэ нь цусыг төхөөрөмжийн хоолой, доторх хэсэгт өтгөрөхөөс сэргийлж, тромбоэмболиос хамгаалдаг аж. Үүний дараа Oxygenator дотор нүүрстөрөгчийн давхар ислийг цуснаас ялгаж дараа нь хүчилтөрөгчийг нэвтрүүлдэг юм. Процесс явагдаж байх үед цусыг шаардлагатай бол дулаан солилцогч дотор халаана эсвэл хөргөнө.
2011 онд Их Британид хийгдсэн судалгаагаар (JAMA 2011; 306: 1659–68. CrossRef MEDLINE) томуугийн А хүрээний H1N1 халдварын үед нас баралтыг ECMO-ийн тусламжтайгаар хоёр дахин бууруулсан байна. (52.5% -ийн эсрэг 23.7%).